Ik ben “bij” met het schrijven van mijn dagelijkse verhaaltje en het delen per week!
Ondanks dat het allemaal héél goed voelde vanaf dag één, wilde ik toch ook graag zien hoe het zich allemaal verder zou gaan ontwikkelen, dat Personal Tuning. Inmiddels weet ik 1000% zeker dat het werkt!
De voor mij oh zo belangrijke datum om te starten met delen was 19 februari jongstleden, waarna ik in een behoorlijk rap tempo begon te delen wat er de afgelopen weken allemaal was gebeurd.
Sorry als ik jullie heb overspoeld met zoveel lange verhalen vol informatie.
Het voordeel is, je kunt het lezen op het moment dat het jou uitkomt, zoveel en zo vaak als je wilt.
Uit mijn verhalen blijkt dat het werkt en hoe blij ik ermee ben!
Voor mij dé grote reden om het op deze manier te delen, is gewoon simpelweg dat ik dit iedereen met fibromyalgie of andere vage klachten gun!
Vanaf nu zal ik proberen dagelijks de afgelopen dag te posten, zodat het allemaal een beetje overzichtelijker blijft.
Het ligt in de bedoeling dit vol te houden tot ik drie maanden bezig ben.
Dan zal ik opnieuw bekijken hoe ik ermee verder ga.
Mijn grootste wens op dit moment is zoveel mogelijk mensen op de hoogte stellen, zodat ze weten dat Personal Tuning bestaat en te delen waar men meer informatie kan vinden. Simpelweg omdat er echt heel veel mensen zijn met “fibromyalgie” met alle ellende van dien. Enkele jaren stond fibromyalgie voor mij bekend als de “onbegrepen, niks aan te doen ziekte”.
Maar ik zie mezelf sinds vorige week niet meer als iemand met fibromyalgie, maar als iemand met nog wat mechanische klachten.
Waarvan ik inmiddels ook overtuigd ben dat die grotendeels, liefst helemaal zullen verdwijnen, nu de osteopaat mijn laatste stukje mechanische mankementen behandelt.
En dit alles in slecht 7 weken tijd! Na meer dan 4 jaar ellende met mijn SI gewricht en alle klachten die ik al eerder had en waar er nog vele bij kwamen.
Ik wil er inmiddels liever niet meer aan terug denken, maar vooruit kijken en iedere dag genieten van wat ik kan!
Dag 50
Voor vijven ben ik al wakker, half zes topfit eruit. Om 7:45 uur ga ik de deur uit voor mijn rondje kanaal van 4,2 km, heerlijk om dit weer eens zo vroeg in de ochtend te kunnen doen en te weten dat het kan!
Mijn lijf voelt goed vanmorgen!
Langs het spoor is het behoorlijk drassig, dus af en toe is het een stukje glibberen. Eenmaal bij het kanaal verstomt het lawaai van de snelweg enigszins en hoor ik de vogeltjes, alsof het voorjaar in de lucht hangt.
Boven het weiland hangen zwermen meeuwen, een prachtig gezicht tegen de opkomende zon. Helaas bestaat de stilte zoals vroeger niet meer besef ik als ik verder kom, het lawaai van de snelweg blijf je nog lang horen helaas.
Het lopen gaat goed vandaag! Mijn SI gewricht doet steeds beter mee en wordt soepeler. Fijn! Ook haal ik twee keer op de fiets boodschappen, ik ben lekker bezig en dan is het nog niet eens half 12!
Pluk de dag!
Aan het begin van de middag zet ik mijn mobiel op drie kwartier en ga oefenen.
Voor velen klinkt dit als erg veel per dag denk ik, gezien de reacties die ik van sommigen krijg dat ik zo’n doorzettingsvermogen heb.
Maar het levert me zoveel op dat het voor mij geen enkel probleem is.
Wat is nu een uur op een dag als je daardoor de dingen kan doen die je zó lang niet kon?!
Ik begin met het dynamische ademen.
Dit herhaal ik een paar keer en daarna ga ik over op het gewone oefenen.
Eerst krijg ik het heel erg koud, voel ik het werken in mijn onderbuik en rechterbeen. Later gaat langzaam alles meedoen.
Twee keer blijk ik even weg te dommelen, maar daarna ga ik weer verder.
Later word ik lekker warm en gaat het overal prikken en tintelen en werkt het extra in mijn enkel en ook weer in mijn bekkenbodem.
Pas dan besef ik dat ik woensdag en donderdag last had van mijn rechterarm op een vreemde manier, maar dat het plussen was.
De wekker loopt eerder af dan verwacht, ik laat alles lekker uit tintelen en blijf rustig ademhalen. Dan langzaam mijn ogen weer open en rustig bijkomen.
Pas als ik een bakje thee ga halen begint mijn rechterooglid weer als een gek te trillen. Apart blijft het, juist omdat het niet iedere keer gebeurt.
Klik hier voor een overzicht wat er per week zoal positief veranderde.
Dag 51
2015-02-28
Om 7:30 uur word ik uitgerust wakker, oefenen en eruit.
Gister dacht ik nog wat spieren te rekken, dat voel ik nu wel in bekken en SI.
Dit was misschien nog iets te overmoedig en niet zo’n geweldig idee, maar ik blijf toch proberen wat mogelijk is omdat ik nog verder vooruit wil!
Om 11:00 uur ga ik lopen, dit doet mijn SI en bekken goed, ondanks dat het vervelend blijft voelen. Ondanks de kou, geniet ik met volle teugen.
Het laatste stuk word ik vooruit geblazen, wát een wind!
’s Middags weer oefenen, de wekker op drie kwartier en beginnen met de dynamische ademhaling. Al heel snel begint het in mijn linkerschouder, gemene steken af en toe en ook het schouderblad.
Later doen beide schouderbladen flink mee, begint het in mijn buik te borrelen en werkt het in mijn hartstreek, vervolgens in de maagstreek.
Mijn bekken gaat meedoen en mijn linkerbeen later ook flink.
Uiteindelijk doet ook mijn rechterbeen mee en tintelt het van mijn voeten tot mijn kruin.
Het voelt vandaag beter, heftiger, ben heel benieuwd wat dit op gaat leveren.
Mijn bekken voelt een stuk prettiger in ieder geval.
Het is weekend, van oefenen komt ’s avonds niks meer…
Dag 52
2015-03-01
Weekend, voor een keer te laat naar bed gisteravond, ik houd er niet van.
Want vandaag kom ik moeilijk op gang en heb er weer spijt van.
Maar na de oefeningen stap ik toch redelijk fit uit bed.Het wordt vandaag een dagje binnen hangen.
Er waren plannen voor een uitje, maar één van de dames was te ziek om dit uit te voeren, waarna besloten werd de boel uit te stellen.
Het was lang geleden dat ik zo’n luie dag had, dus ik besloot er heerlijk aan over te geven, lekker wat rommelen met verhalen en de stamboom en voor een dag echt helemaal niks moeten van mezelf.
Zelfs het oefenen liet ik deze dag voor een keer schieten, soms moet je jezelf zoiets gunnen.
Morgen is het maandag, nieuwe ronde nieuwe kansen!
Dag 53
2015-03-02
Om 7:40 uur word ik wakker, ik heb heerlijk geslapen, de ochtendoefening doen en fit uit bed. ’s Middags ga ik mijn rondje kanaal van 4,2 km lopen.
Vlak voor het station, onder het viaduct, kan ik bijna tegen de wind gaan hangen, wat een storm! In de luwte van het station is het ineens bijna voorjaar en voel ik de warmte van de zon op mijn benen, heerlijk! Het lopen gaat goed vandaag!
Nu mijn spieren lekker warm zijn ga ik gelijk na thuiskomst de kamer stofzuigen, ook dit gaat goed! Later zet ik de wekker op drie kwartier en ga oefenen. Opnieuw start ik met het dynamische ademen, later ga ik over op het “gewone” werk. Uiteindelijk werkt het weer door mijn hele lijf.
Er gebeurt zoveel dat ik het probeer te onthouden, maar ik kan het achteraf allemaal niet meer specifiek benoemen. Wel kreeg ik dit keer erg koude handen en armen, werkte het vooral links en onderin de buik en bekkenbodem.
Kreeg ik zware armen en benen en ook de SI gewrichten kwamen beide aan de beurt. Voor het slapen gaan nog even oefenen.
Dag 56
2015-03-05
Om 6:30 uur fris en fruitig wakker, na het ochtend oefenen opstaan en gelijk in de kleren. Binnen hoor ik al een concert van alle vogels, buiten roept!
Om 7:30 uur ga ik de deur uit, de merel zingt me tegemoet vanuit de boom van de buren. Richting het station voel ik me weer even bij de wereld horen zo temidden van de ochtendspits. Een meisje beent me in een stevig tempo voorbij, als de slagbomen dalen en de lichten van de overgang gaan knipperen zet ze het op een rennen.
Ondanks haar inzet mist ze de trein en zie ik haar even later kwebbelen met een vriendin die misschien op haar gewacht heeft?
Het is fris vanmorgen, alles is bedekt met een heel dun wit laagje, prachtig!
De “katjes” beginnen uit de spruiten. Het is echt genieten zo ’s morgens vroeg.
Langs het kanaal verstomt het lawaai van de snelweg enigszins en hoor ik de greidefûgels (weidevogels) tekeer gaan tussen het lawaai van een heimachine door. Om 8:30 uur ben ik thuis, koffie!
Tussen de middag oefenen, ik zet de wekker op drie kwartier, maar houd het 37 minuten vol. Maar er gebeurt genoeg door mijn hele lijf dus ik vind het prima voor vandaag.
’s Avonds sjouw ik nog een poos door Intratuin, zo maak ik nog de nodige meters en slurp ondertussen het voorjaar op! Al een paar dagen heb ik het gevoel ziek te zullen worden, zere keel en vandaag pijn in mijn onderrug, wat eigenlijk altijd de boodschapper is van ziek worden, duimen dat het niet zal gebeuren, ik ben nu eindelijk zo lekker bezig dat ik dat niet kan gebruiken!
