Na 2 jaar ploeteren in kleine stukjes is dit project dan ook eindelijk af. Ook met vele kleine stukjes en veel geduld kom je een eind! Ruim 2 jaar geleden begon ik eraan in de hoop het voor de herfst af te hebben. Nu moet ik wachten tot het herfst wordt. Maar eerst hopelijk nog een hele lange zomer als de herfst van nu verdwenen is!
Een nieuw project op de pen. Lekker met het verstand op nul relaxen en iets onder mijn handen zien groeien. Een simpel patroon zodat ik er niet bij na hoef te denken. Dat blijft het bijzondere van handwerken.
Een jaar geleden vond ik bollen wol bij de Action met een mooi verloop en zag een voorjaarssjaal voor me die ik mooi zou kunnen dragen als het ‘s morgens op de fiets nog fris zou zijn. Het liep anders, vorig jaar was een heel slecht jaar wat mijn armen betreft, na een gevecht met ons zieke varken die ik “even” in bedwang moest houden van de dierenarts. Ik wist dat ik het niet moest doen vanwege mijn fibromyalgie, maar het moest gebeuren, klaar. Punt. Het was weer een wijze les… Helaas leverde dit ongeveer een half jaar dikke ellende op en vaak niets meer kunnen naast mijn werk. Daar ging mijn idee. Toen het later iets beter ging haakte ik af en toe een heel klein stukje en zie daar, ook met kleine stukjes kom je een eind en is hij toch nog klaar voor deze zomer! Of ik hem zal dragen geen idee, we gaan het zien. Apetrots dat het toch weer gelukt is een project af te krijgen.
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you accept this policy as long as you are using this websiteAcceptView Policy