De vierde week gaat alweer in, ik ben zéér gemotiveerd om goed te blijven oefenen, want wát een verschil met een paar weken geleden!
Onderstaand mijn verslag van week 4.
De balans na een week:
- Ik heb het eigenlijk niet meer koud
- Mijn zicht lijkt verbeterd
- Ik heb meer energie
- Minder, tot vaak bijna geen pijn en als ik pijn voel is het herstel pijn, het zogenaamde plussen
- De hele week een zonnig humeur! Daar heeft iedereen baat bij
- Ik slaap beter en wordt uitgerust wakker!
- Ik ben ’s morgens niet meer stijf, stap zelfs soepel uit bed!
- Mijn beenspieren verzuren niet meer tijdens het fietsen
- Ik heb zin om weer van alles aan te pakken en te ondernemen (doe wel voorzichtig hoor!)
- Dender de trappen op en neer
- Geen depressieve gevoelens meer
- Mijn uitstraling is veranderd, iedereen groet mij! Daar wordt iedereen toch blij van!
De balans na 2 weken:
- Geen buikpijn meer
- Ik maak enorm lange nachten, voel me sinds eeuwen echt uitgerust!
- Mijn ledematen voelen geregeld steeds normaler
- Ik maak weer afspraken
- Ik krijg meer en meer het gevoel terug dat ik leef!
- Ik word positiever over de toekomst, zie weer mogelijkheden
- Betere concentratie
- Geen pijn meer van de kou! Terwijl dit anders als enorme blauwe plekken voelde
De balans na 3 weken:
- Ik poets meer en meer en word hier heel erg blij van!
- De “pijnpunten” zijn alleen nog gevoelig, van pijn kan ik niet meer spreken
- Voor het eerst in jaren heb ik binnen een week 3 vertrekken schoongemaakt! (dat kreeg ik anders in weken niet eens voor elkaar)
- Meerdere “pijnlijke” klusjes op een dag kunnen doen en er de volgende dag geen last van hebben
- Zie vorige weken, dit geldt nog steeds!
Week 4
Dag 22
2015-01-30
Na het oefenen stap ik soepel en uitgerust uit bed.
Ik sta “anders”, nadat Hans gister weer aan mijn benen getrokken heeft, hopelijk werkt dit positief voor mijn SI gewricht.
Als ik zit voel ik wel dat er gister wat gebeurd is tijdens de behandeling, maar ik weet dat dit even zijn tijd moet hebben.
Ik sta “anders”, nadat Hans gister weer aan mijn benen getrokken heeft, hopelijk werkt dit positief voor mijn SI gewricht.
Als ik zit voel ik wel dat er gister wat gebeurd is tijdens de behandeling, maar ik weet dat dit even zijn tijd moet hebben.
En het werkt in mijn schouders en schouderbladen.
Ik doe de ramen van mijn slaapkamer en die van de gang er gelijk achteraan.
’s Middags ga ik oefenen op de manier zoals ik gister geleerd heb, terwijl ik dacht toen ik er heen ging, zou het nog wel nodig zijn? Kan ik het niet zelf voortzetten? Nee dus!!!
Hans vertelde dat hij een uur per dag oefende, dus ik besluit dit ook uit te gaan breiden, wat hij kan, kan ik ook!
Een half uur lang oefen ik, wow, dit gaat echt heftig!
Ik krijg vanaf mijn schouders “lamme” prikkelende armen.
Aan beide handen doen alleen de pink en ringvinger mee.
Het stukje rechterhand, dat ooit een jaar lang verlamd was na de operatie die nodig was om mijn schouderbreuk te zetten, wordt aangepakt, evenals de pees in mijn bovenarm die ook al 21 jaar klachten geeft.
Even later voelen mijn benen vanaf mijn knieën ook zo zwaar en in beide knieën prikkelt het flink.
Ook komt er twee keer een emotionele ontlading waar Hans van had verteld, dat het kon gebeuren. Nog later begint mijn SI ook te prikkelen.
Op een gegeven moment is het alsof ik chloor opsnuif door mijn ene neusgat en wordt er gewerkt aan de bijholte.
Ik blijf liggen tot ik alles weer ervaar als normaal. Dan pas begint mijn rechter ooglid enorm te trillen. Wauw, wat een ervaring!
Later krijg ik vreemde hoofdpijn overal en nergens in mijn hoofd.
Ik ga er vanuit dat het allemaal functie heeft en erbij hoort.
Ik stap nog twee keer op de fiets en ik maak de trap en hal nog schoon.
Ik blijf me verbazen over wat ik allemaal kan doen op een dag!
’s Avonds in bed nog oefenen.
Dag 23
2015-01-31
Soepel uit bed, vandaag heb ik wel last van mijn bekken/onderrug en ellebogen/schouders, maar hé, mijn gang is ook schoon!
Later gaat het vanzelf alweer beter en haal ik boodschappen op de fiets.
’s Middags weer oefenen, heel erg benieuwd hoe het nu zal gaan.
Al snel voel ik het borrelen in mijn buik en gaan mijn knieën en ellebogen meedoen.
Al redelijk snel begint het te prikkelen en tintelen in armen en benen.
Dit keer ook aan de achterkant van mijn bovenbenen.
Langzaam trekt het verder, via de schouderbladen gaat mijn bovenrug meedoen en even later mijn onderrug en bekken ook.
Het voelt alsof er zachte “vingertoppen” op mijn handen zitten te duwen tussen de prikkels en tintelingen door.
Zelfs het borstbeen doet mee en de nodige organen zo te voelen ook.
Nog later kruipt het tintelen via mijn kin naar mijn kaken, nog later naar het jukbeen en aan de onderkant van mijn schedel en in de nek.
De “piep” in mijn oor is ook weer aanwezig.
Wauw, het lijkt erop dat alles nu wordt “meegenomen”!
Ineens denk ik dat ik me inbeeld dat mijn linker onderarm zweeft, maar als ik een vinger naar beneden steek om dit te testen,duurt het even voor ik de matras raak, het gebeurt echt! Wonderbaarlijk!
Als ik het gevoel heb dat het goed is zo, stop ik en blijf rustig liggen tot alles weer normaal voelt en niet meer tintelt.
Met mijn ogen open staar ik nog even naar het plafond en begint mijn rechter ooglid te trillen net als gister. Als ik op de klok kijk, zie ik dat het een uur later is! Het is dat ik het zelf meemaak, anders zou ik het niet geloven! Het is echt ongelóóflijk wat er allemaal gebeurd!
Even rustig zitten met een bakje thee en dan loop ik op de nieuw geleerde manier het kanaal om, wat 4,2 km is!
Het rondje dat ik altijd zo graag liep, vooral ’s morgens heel vroeg, maar wat al jaren niet meer kan, zeker niet vroeg, omdat mijn rug dan simpelweg nog veel te stijf en stram was.
Nu ben ik totaal niet moe als ik weer thuis ben, terwijl ik vorig jaar gelijk totaal uitgeput met veel pijn naar bed kon toen ik dat weer een paar keer probeerde!
Omdat het me zo finaal uitputte stopte ik er mee en hield het bij mijn rondje van 2,2 km.
Ik voel alleen wat napijn in mijn onderrug/bekken en rechter heup.
’s Avonds voor het slapen gaan weer oefenen.
Dag 24
2015-02-01
Om 8:00 uur uitgerust wakker, mijn lijf voelt op mijn SI na zo goed als normaal! Vandaag een redelijke rustdag, wel ga ik 2,2 km lopen en oefenen voor het slapen gaan.
Daarbij komen mijn ooit gekneusde tenen en lichtjes mijn op vijftienjarige leeftijd gebroken schouder aan de beurt.
Dag 25
2015-02-02
7:30 uur soepel uit bed na de oefeningen.
Als ik zit voel ik mijn SI wel weer, maar verder voelt alles goed!
’s Morgens ga ik mijn rondje van 2,2 km lopen, het is helaas te glibberig om een rondje kanaal aan te durven.
’s Middags weer flink oefenen, ik wil weer toewerken naar hetzelfde als afgelopen zaterdag.
Langzaam aan lukt het en bereik ik weer dat zo goed als mijn hele lijf overal en nergens “lam” voelt, tintelt, prikkelt, enzovoort.
Dan weer wachten tot alles goed voelt, dan is het weer een uur verder!
Rustig even bijkomen en weer gaan met die banaan!
Nog een keer op de fiets en ’s avonds voor het slapen gaan oefenen.
Als ik zit voel ik mijn SI wel weer, maar verder voelt alles goed!
’s Morgens ga ik mijn rondje van 2,2 km lopen, het is helaas te glibberig om een rondje kanaal aan te durven.
’s Middags weer flink oefenen, ik wil weer toewerken naar hetzelfde als afgelopen zaterdag.
Langzaam aan lukt het en bereik ik weer dat zo goed als mijn hele lijf overal en nergens “lam” voelt, tintelt, prikkelt, enzovoort.
Dan weer wachten tot alles goed voelt, dan is het weer een uur verder!
Rustig even bijkomen en weer gaan met die banaan!
Nog een keer op de fiets en ’s avonds voor het slapen gaan oefenen.
Dag 26
2015-02-03
Om 8:00 uur wakker en fris uit bed.
Ik trek de bank en salontafel aan de kant en doe later de ramen van de kamer, wauw! ’s Middags ga ik weer een uur oefenen.
Nu is vooral de linkerkant van mijn lijf aan de beurt lijkt het.
Alle “oorlogswonden” , zo noem ik mijn ongelukjes altijd, worden aangepakt.
Nieuw is mijn bekkenbodem, aan de linkerkant waar tijdens de bevalling van mijn jongste een flinke kneuzing ontstond, die resulteerde in bekkeninstabiliteit.
Tegelijk voelt het alsof mijn rechterbeen langer wordt gemaakt, heel vreemd.
Even later is een plek op mijn rug aan de beurt, oh ja!
Ooit ben ik uitgegleden op een bevroren waterplas onder de sneeuw met een spaarpot in een rugzak op mijn rug, waar ik dus op viel met mijn rug, au!
Voor mijn gevoel duurt het lang, maar ik ga door als ik langzaam toch ook rechts meer voel gebeuren.
Uiteindelijk doet mijn SI en rechterbovenarm ook mee.
Er is weer een uur voorbij gegaan! Niet te geloven. Mijn bekkenbodem prikkelt lang na. Ik ga het kanaal weer omlopen, 4,2 km en opnieuw ben ik niet moe als ik thuiskom!
Later sleep ik de eettafel nog anders, het borrelt, ik wil heel veel veranderen nu ik niet meer om hulp hoef te vragen, ikke zelluf!
Dan toch maar in de rust, overdrijven is tenslotte ook een vak.
’s Avonds nog drie kwartier oefenen tot mijn bekkenbodem weer meedoet en eindelijk voel ik ook wat in mijn rechterschouder die ik op vijftienjarige leeftijd brak. Tevreden val ik in slaap.
Dag 27
2015-02-04
Fris uit bed, vandaag ga ik verder poetsen in de kamer, alles afnemen, vloer dweilen en de vloer van de keuken én de gang dweilen!
Fris uit bed, vandaag ga ik verder poetsen in de kamer, alles afnemen, vloer dweilen en de vloer van de keuken én de gang dweilen!
Wel in etappes met hier en daar een pauze.
Wauw! Dit geeft moed! En alles wordt weer lekker fris, mijn huis is in jaren niet zo schoon geweest!
Op de fiets ga ik boodschappen halen, daarna spruitjes doppen waar mijn armen anders totaal niet blij van werden en we dit alleen op een “goede” dag konden eten.
Hop de wandelschoenen aan en vanwege tijdgebrek vandaag maar het kleine rondje van 2,2 km lopen.
Aansluitend drie kwartier oefenen, joepie, opnieuw wordt er aan mijn bekkenbodem gewerkt.
Nieuw dit keer, mijn rechterpols waar ooit de hond van mijn pake bijna mijn slagader doorbeet en mijn rechter scheenbeen.
Ik blijf me verbazen over de vele plekken waar wat gebeurd in mijn lijf.
’s Avonds in bed nog ruim een half uur oefenen. trots op mezelf en zéér voldaan na deze dag!
Op de fiets ga ik boodschappen halen, daarna spruitjes doppen waar mijn armen anders totaal niet blij van werden en we dit alleen op een “goede” dag konden eten.
Hop de wandelschoenen aan en vanwege tijdgebrek vandaag maar het kleine rondje van 2,2 km lopen.
Aansluitend drie kwartier oefenen, joepie, opnieuw wordt er aan mijn bekkenbodem gewerkt.
Nieuw dit keer, mijn rechterpols waar ooit de hond van mijn pake bijna mijn slagader doorbeet en mijn rechter scheenbeen.
Ik blijf me verbazen over de vele plekken waar wat gebeurd in mijn lijf.
’s Avonds in bed nog ruim een half uur oefenen. trots op mezelf en zéér voldaan na deze dag!
Dag 28
2015-02-05
6:45 uur wakker, hop de kleren aan.
Wel wat last van mijn SI en onderrug en lichtjes in de schouders, maar verder niet!
Ik blijf het wonderbaarlijk vinden wat ik kan doen zonder de volgende dag te verrekken van de pijn en niks meer te kunnen voor een paar dagen.
Ik keer de lattenbodem om, omdat ik al even het gevoel heb scheef te liggen en de matras omdraaien schijnbaar niet genoeg was.
Wel wat last van mijn SI en onderrug en lichtjes in de schouders, maar verder niet!
Ik blijf het wonderbaarlijk vinden wat ik kan doen zonder de volgende dag te verrekken van de pijn en niks meer te kunnen voor een paar dagen.
Ik keer de lattenbodem om, omdat ik al even het gevoel heb scheef te liggen en de matras omdraaien schijnbaar niet genoeg was.
Een hele klus, maar met de rug in de juiste houding een makkie!
Een cake bakken, terwijl de mixer vasthouden vaak eerder een probleem was en lang staan bij het aanrecht ook écht niet prettig.
Aansluitend ga ik weer drie kwartier oefenen, het meeste gebeurt weer aan de linkerkant van mijn lijf.
Nieuw is dat mijn rechter schouderblad meedoet en mijn rechterbeen weer voelt of het langer wordt.
Links wordt gewerkt aan schaambeen, bekkenbodem, SI en pas laat als nieuwkomer mijn borstkas, maar alleen aan de linkerkant.
Ineens kramp in mijn linkervoet, maar het gaat vanzelf weer weg zonder dat ik er iets aan hoef te doen.
Het is weer een bijzondere ervaring!
Helaas heb ik verder geen tijd meer om te lopen vandaag, omdat ik een leuke afspraak heb die de hele middag in beslag gaat nemen.
Een cake bakken, terwijl de mixer vasthouden vaak eerder een probleem was en lang staan bij het aanrecht ook écht niet prettig.
Aansluitend ga ik weer drie kwartier oefenen, het meeste gebeurt weer aan de linkerkant van mijn lijf.
Nieuw is dat mijn rechter schouderblad meedoet en mijn rechterbeen weer voelt of het langer wordt.
Links wordt gewerkt aan schaambeen, bekkenbodem, SI en pas laat als nieuwkomer mijn borstkas, maar alleen aan de linkerkant.
Ineens kramp in mijn linkervoet, maar het gaat vanzelf weer weg zonder dat ik er iets aan hoef te doen.
Het is weer een bijzondere ervaring!
Helaas heb ik verder geen tijd meer om te lopen vandaag, omdat ik een leuke afspraak heb die de hele middag in beslag gaat nemen.
Vanwege de sneeuw pak ik mijn macrolens en probeer het gewoon, terwijl ik er eerder altijd tegenop zag omdat ik het nog niet onder de knie heb en het ding dus al jaren in de kast staat te verstoffen.
Nu is het met veel dingen een kwestie van gewoon doen en maar zien waar het schip strandt!
De balans na 4 weken:
- In plaats van af en toe een stukje handwerken, kan ik nu iedere dag een stukje doen naast mijn andere werkzaamheden
- Ik zie niet meer tegen lastige klusjes op, ik begin gewoon
- Sinds jaren kan ik zelf weer dweilen en ramen lappen
- Geen hulp meer hoeven vragen bij het verslepen van meubels!
- Meer dan 1x per week kan ik mijn rondje kanaal van 4,2 km weer lopen zonder uitgeput thuis te komen!
- Er zitten te weinig uren in een dag!
Nieuwsgierig hoe het verder ging? Lees morgen verder voor week 5!
Meer weten over Personal Tuning? Lees verder op de site van Hans Timmerman
Ben je therapeut en wil je meer weten? Hans zou graag mensen gaan opleiden omdat hij nu nog de enige is in Nederland.
Voor vragen kun je contact met hem opnemen.
Heb je fibromyalgie of andere vage klachten, maak je therapeut attent op het werk van Hans, wie weet wil hij/zij het ook gaan leren!