2020-04-15
Vandaag werd ik blij van de neus van ons varken, soms duwt hij zachtjes tegen mijn been alsof hij wil zeggen; “Heb je nog wat lekkers voor mij?”
#100happydays dag 41
Tag: liefde
#100happydays dag 20
2020-03-25
#100happydays #liefde #rozen
Huwelijk op vrijdagmiddag
2016-06-10
Vrijdagmiddag, de werkweek zit erop. Na een bezoekje aan zuslief wordt het tijd voor de boodschappen voor het weekend.
Mijn trouwe, zwarte weduwe met grote mand voorop, brengt me er nog altijd trouw heen, ondanks zijn vele roestplekken en steeds gammeler staat.
De jaren maken dat we er allebei wat minder mooi op worden, maar we houden nog altijd erg veel van elkaar!
We kunnen niet zonder elkaar, mijn fiets en ik. Ik noem hem altijd mijn auto, omdat ik er praktisch alles mee vervoer.
Als we langs het gemeentehuis komen staat er een pas getrouwd stel midden voor het gemeentehuis op een stenen cirkel te poseren.
De fotografe geeft instructies, maar het lijkt vanzelf te gaan.
De prachtige witte jurk met wijde rok van vele lagen voile wordt mooi om de stenen heen gedrapeerd en het stel staat met het gezicht naar elkaar toe, de handen op elkaars heupen, elkaar diep in de ogen kijkend.
Het plaatje raakt me, ooit was dit mijn droom…
Het trekt me even terug in de tijd…
Tijdens mijn puberjaren liep ik met jeugdvriendin elke keer als we in de stad waren, langs de bruidswinkel en móesten we de jurken zien!
Zwijmelend vergaapten we ons tijden aan de prachtige jurken, we droomden over ons huwelijk, later als we groot zouden zijn.
15 à 16 jaar oud zullen we zijn geweest, maar we wisten het allebei zeker, wij zouden trouwen in een echte Sissi jurk!
Hoe anders liep alles, ik trouwde wegens geldgebrek in een mantelpakje, ook mooi, maar nog altijd zou ik best eens zo’n echte Sissi jurk willen passen, gewoon voor de fun, alleen al om te weten hoe het voelt als je zo’n jurk aan hebt. Of je je dan ook echt een beetje Sissi zou kunnen voelen!
Vriendin trouwde wel in zo’n mooie jurk, maar wat een gedoe zo’n jurk, een hoepel erin om de rok wijd te houden, het viel niet mee om daar heel de dag lekker in te bewegen, wát een tegenvaller!
Dit huwelijk is inmiddels allang verleden tijd.
Het zegt natuurlijk allemaal helemaal niks, want eeuwige liefde lijkt bijna niet meer te bestaan, waar oude mensen lijmden waar ze konden, lijkt het tegenwoordig zo makkelijk te gaan om ermee te stoppen.
Ook ik ben alweer járen gescheiden, net als velen met mij en makkelijk is het nooit, zeker niet als er kinderen in het spel zijn.
En toch, elke keer als ik zo’n plaatje als nu van dit stel op mijn netvlies krijg blijf ik dromen dat het bestaat, échte liefde!
Dat je samen oud mag worden, op je oude dag samen op een bankje zit en mijmert over wat geweest is, de herinneringen die je samen hebt gemaakt en nog iedere dag blij met elkaar kunt zijn.
Trouwen voegt niks toe weet ik al heel erg lang, maar dromen mag altijd natuurlijk!
Liefdesgeluk is het mooiste dat er is, op de liefde voor je kinderen na.
Hopelijk lukt het dit stel naar elkaar te blijven kijken zoals ze hier vanmiddag deden, verdrinkend in elkaars ogen, over de kinderen heen, mochten die er ooit komen.
Een mooie uitspraak van de mevrouw die mijn zus ooit trouwde, “Blijf naar elkaar kijken, óver de kinderen heen, anders wordt je huwelijk een herberg”, dat zinnetje is me altijd bijgebleven…
Ik hoop dat deze mensen de weg naar elkaar zullen blijven vinden en bij elkaar zullen blijven voor de rest van hun leven!
Terug in het nu laat een auto laat me voorgaan, ik steek de weg over en fiets verder naar de supermarkt, ow ja, boodschappen doen! Het is weekend!