Inmiddels ben ik vijf weken bezig met mijn multidisciplinaire training.
En ik moet zeggen het valt me zwaar, behoorlijk zwaar!

Al na twee weken voelde ik me zó totaal uitgeput en had ik zóveel pijn, dat ik aangegeven heb dat ik het niet lang meer vol zou houden op deze manier.
Toen is er met heel veel moeite voor een constructie gekozen om tijdelijk een dag minder in de week te werken. Ik ben overgeleverd aan de eisen van vooral de bedrijfsarts, die niet naar mij wil luisteren. Ik hoop dat dit op den duur voldoende zal zijn om opbouw in de training te krijgen en enige verbetering in mijn lijf.

De dagen dat ik train, lig ik daarna in bed, totaal uitgeput en heb ik veel pijn.
De rest van de dag kan ik weinig tot niets meer doen…
Voor mijn gevoel levert het alleen maar meer pijn en slechter slapen op.
Maar mijn lijf reageert in ieder geval wel, wat volgens hen goed is, dus ik hoop nog steeds op verbetering. Alles kost tijd, dus dit ook.

Vol goede moed ga ik verder, ondanks de pijn en vermoeidheid.

Wordt vervolgd…